|
Na ok³adce:
Ewa Rudowska, naszyjnik,
kolczyki, z³oty medal "Gold Virtuosi 2002" www.ewarudowska.pl
|
|
fot. Archiwum
|
| W NUMERZE |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Mandaryn (hollandin)
|
|
 Mandaryn jest odmian± spessartynu o jaskrawopomarañczowej (mandarynkowej) barwie. Zosta³ odkryty w drugiej po³owie XIX w. przez holenderskiego podró¿nika w piaskach rzeki Kunene na granicy Namibii i Angoli. Pocz±tkowo nazwany na cze¶æ holenderskiej rodziny królewskiej hollandinem, obecnie nosi handlow± nazwê mandaryn. Jest jednym z najbardziej poszukiwanych kamieni szlachetnych, a jego cena waha siê od 100 do 300 euro/kr. Kamienie oprawne s± zwykle fasetowane, za¶ ich masa wynosi od 1 do 3 kr; zdarzaj± siê te¿ okazy du¿e, niezwykle wysoko wyceniane, o masie ok. 15 kr.
Sk³ad chemiczny - granat szeregu spessartyn-pirop sk³adaj±cy siê ze spessartynu (84...86% mol.) i piropu (12...15% mol.), z niewielk± domieszk± grossularu (1...1,5% mol.) i almandynu (0...1,5% mol.).
Barwa - jaskrawopomarañczowa; czynnikiem barwi±cym s± jony manganu Mn2+.
Gêsto¶æ - 4,09...4,15 g/cm3.
Wspó³czynnik za³amania ¶wiat³a: N - 1,790...1,800.
Inkluzje - niewielkie inkluzje biotytu i przezroczyste wrostki apatytu.
Miejsca wystêpowania - Namibia (pomiêdzy Karibib - Omaru - Walvisbaaj), Tanzania.
Poprawianie - niestosowane.
Na¶ladownictwa - malaya (granat szeregu pirop-spessartyn), spessartyn.
Cechy identyfikacyjne pozwalaj±ce na odró¿nienie mandarynu od jego najwa¿niejszych na¶ladownictw zestawiono w tabeli, zobacz >>
|
|
Fatal error: require() [function.require]: Failed opening required '../../config/right.inc' (include_path='.:/usr/multiphp/php5.2/usr/share/php:/home/lib/php5.2:/home/lib/php5.2/pear') in /home/users/pj/public_html/archiwum/jubiler_3_17_2002/index.php on line 43
|
