Strona główna | Linki | Katalog | Ogłoszenia | PTGEM | Subskrybcja | Ustaw startową | Do ulubionych | Poleć znajomym | Zaloguj się   
Aktualności
Informacje
Prawo
Trendy
Stowarzyszenia

Aktualny numer
Szukaj w serwisie

Z teki konserwatora (10)
Trawienie metali
Trawienie platyny
Przy naprawianiu wyrobów złotych z elementami platynowymi często jesteśmy zmuszeni do nagrzewania powierzchni do wysokich temperatur. Po tej operacji następują przebarwienia, części platynowe są albo żółte, albo w żółte plamy, których nie daje się usunąć nawet przez szczotkowanie. Takie przedmioty dobrze wysuszone należy włożyć do porcelanowego naczynia ze świeżo przygotowaną wodą królewską. Po pewnym czasie plamy żółte znikną i dopiero wtedy przedmiot należy przeszczotkować i poddać obróbce wykończeniowej.

Trawienie złota
Wyroby wykonane ze złota trawi się w stężonych roztworach kwasów mineralnych. Stopy złota ze srebrem trawi się w roztworze kwasu siarkowego. Roztwór do tego celu przygotowuje się, mieszając w proporcji 1:1 stężony kwas siarkowy z wodą. Należy pamiętać o kolejności mieszania; kwas należy wlewać małymi porcjami do odmierzonej ilości wody. Stopy złota z miedzią trawi się w roztworze kwasu azotowego, przygotowanego analogicznie jak roztwór kwasu siarkowego. W obu przypadkach roztwory nie mogą zawierać nawet śladu jonów chlorkowych. Po trawieniu w wyżej opisanych roztworach może powstać na powierzchni metalu lekki nalot soli nieorganicznych. Nalot usuwa się przez pocieranie powierzchni szmatką wełnianą nasyconą 3% roztworem boraksu.

Trawienie stali nierdzewnej
Stale uszlachetnione są pokrywane galwanicznie niezmiernie rzadko. Zazwyczaj trawi się je dla poprawienia wyglądu lub wstępnie przed elektropolerowaniem. Trawienie ich jest trudniejsze ze względu na obecność dodatków stopowych odpornych na działanie kwasów. Trawienie stali stopowych przeprowadza się w dwóch etapach N jako trawienie wstępne (w kwasie solnym lub siarkowym) oraz właściwe, polegające na trawieniu w mieszaninach odpowiednio dobranych kwasów o różnych stężeniach. Przykładem takiej mieszaniny może być roztwór: woda 700 cm 3 kwas solny 130 cm 3 kwas siarkowy 100 cm 3 kwas azotowy 70 cm 3 Konserwacja elementów metalowych polega najczęściej na oczyszczeniu miejsc skorodowanych i nałożenie na czystej powierzchni brakującego fragmentu pokrycia. Przedmioty zabytkowe poddawane konserwacji zawierają na powierzchni produkty korozji często dla oka niewidoczne; są to głównie tlenki lub zasadowe sole metalu podłoża. Oczyszczenie powierzchni podłoża z produktów korozji następuje przez trawienie w kwasach (w rzadkich przypadkach w ługach). Trawienie to można wykonywać sposobem chemicznym przez zanurzenie w kąpieli trawiącej bądź elektrochemicznym, przy czym przedmiot jest jedną z elektrod prądu stałego zanurzoną w odpowiednim elektrolicie. Wybór metody zależy od rodzaju podłoża oraz właściwości i grubości warstwy produktów korozji. 

Trawienie srebra
Wyroby wykonane ze srebra trawi się w roztworach na bazie kwasu azotowego. Stężenie kwasu azotowego dobiera się w zależności od próby srebra. Im wyższa zawartość srebra w stopie, tym należy stosować bardziej stężone roztwory kwasu. Bardzo dobre rezultaty uzyskuje się, stosując do trawienia roztwór dwuchromianu potasu i kwasu azotowego. Dodatek soli chromu zmniejsza emisje tlenków azotu wydzielanych w procesie trawienia.

Trawienie rutenu
Ruten jest jednym z nielicznych metali odpornych na działanie korozyjne wielu substancji chemicznych. Wyroby jubilerskie najczęściej są rutenowane, rzadziej wykonane z litego metalu. Naprawiając tego typu wyroby, nie możemy stosować klasycznych roztworów kwasów do trawienia, ponieważ nie są one w pełni skuteczne. Trawienie porutenowych powierzchni przeprowadza się w silnie alkalicznych roztworach wodorotlenku potasu elektrolitycznie, podłączając trawione powierzchnie do dodatniego bieguna prądu.

Przygotowanie powierzchni do trawienia
Przed przystąpieniem do trawienia fragmentów powierzchni należy je dokładnie odtłuścić - najlepiej w rozpuszczalniku organicznym. Powierzchnia nie może zawierać żadnych luźnych osadów i chropowatości. Skuteczność trawienia jest tym wyższa, im efektywniej w procesie mechanicznego przygotowania usunięto brud i obce substancje. Powierzchnie, które nie będą trawione, zabezpiecza się przez nałożenie powłoki ochronnej ze smoły, wosku, żywicy i tym podobnych substancji. Warstwa ochronna powinna być nakładana na rozgrzaną powierzchnię metalu równomiernie i nie za cienko.


[ drukuj ]


Źródło wiadomości:




Wydawca    Redakcja    Prenumerata    Reklama    Pomoc    Polityka prywatności    
Wszelkie prawa zastrzeżone.