Strona główna | Linki | Katalog | Ogłoszenia | PTGEM | Subskrybcja | Ustaw startową | Do ulubionych | Poleć znajomym | Zaloguj się   
Aktualności
Informacje
Prawo
Trendy
Stowarzyszenia

Aktualny numer
Szukaj w serwisie

Niewykorzystana szansa polskich firm
Rynek srebra jest bardzo silnie powiązany z rynkiem złota. Jednak zmiany na rynku srebra – wywołane prawami podaży i popytu – nie mają takiej dynamiki jak w przypadku fluktuacji cen złota.
Złoto jest od wieków bezpieczną przystanią dla inwestorów w czasach recesji, wojen czy kataklizmów. Wartość srebra, mimo że należy ono do grupy cennych metali, jest wyznaczana przez zapotrzebowanie przemysłu. Wielu obserwatorów rynku metali szlachetnych uznaje stosunek ceny złota do ceny srebra za wskaźnik aktywności wytwórczej. Im wyższa wartość tego współczynnika, tym aktywniejszy jest rynek producenta (wykres 2. pokazuje wzrost tego współczynnika, co wielu analityków uznaje za sygnał wyjścia rynku srebra z recesji).
 

 
Wzrost zapotrzebowania na srebro, przy zbilansowanym rynku tego metalu, musiał spowodować wzrost jego cen. Srebro gwałtownie zdrożało w czwartym kwartale 2003 r., osiągając w pierwszym kwartale 2004 r. cenę powyżej 250 USD za kilogram (wykres 3.). W chwili obecnej cena ta ustabilizowała się na poziomie 200 USD za kilogram. Jednak, zdaniem ekspertów, należy liczyć się z dalszym wzrostem cen spowodowanym wzrostem produkcji wyrobów srebrnych. Możliwości zwiększenia podaży surowca są ograniczone, ponieważ przez wiele lat nie inwestowano w górnictwo i w poszukiwanie nowych pokładów rud srebronośnych. Powód tego był prosty: utrzymująca się przez wiele lat niska cena srebra zahamowała inwestycje w tym sektorze. Należy liczyć się również z wyczerpaniem źródła srebra z odzysku z przemysłu fotograficznego, gdyż ekspansja technik cyfrowych ograniczyła zapotrzebowanie na klisze i filmy do klasycznej fotografii.
 
 

 

 
Rynek biżuterii i zastaw stołowych ze srebra w 2003 r.
Po latach zastoju w sprzedaży biżuterii, wyrobów korpusowych i zastaw stołowych wykonanych ze srebra, rok 2003 okazał się rokiem zwiększonej sprzedaży w skali światowej (o 4,1 proc. w stosunku do 2002 r.). Największy wzrost sprzedaży wystąpił w Tajlandii i w Chinach, odpowiednio o 13 i 22 proc. Równie pozytywny sygnał nadszedł z największego rynku, jakim są Indie, gdzie udało się zahamować wieloletni spadek zapotrzebowania na wyroby ze srebra.
 
Dane te są istotne dla całego rynku przemysłowych zastosowań srebra. Do produkcji biżuterii i zastaw stołowych zużyto na świecie w 2003 r. 8605 ton srebra, co stanowi 32,2 proc. całego zapotrzebowania przemysłu. Największymi producentami w tej branży są, jak w przeszłości, Europa i Indie – odpowiednio 25,7 i 30,4 proc. (wykres 1.).
 
  Rynek europejski
Na rynku europejskim pozycję monopolisty w dziedzinie produkcji biżuterii i luksusowych zastaw stołowych zachowały Włochy. Do produkcji wyrobów ze srebra zużyto w tym kraju 1384 ton, przy całkowitym zużyciu w Europie wynoszącym 2211 ton (tabela 1.). Jak w całej Europie, także we Włoszech od kilku lat obserwuje się spadek wielkości produkcji i dopiero w 2003 r. ograniczono tempo tego spadku. Przyczyn tej sytuacji upatrywać można w zmianach, jakie zaszły na rynku wewnętrznym i w geografii eksportu. Eksport ma kluczowe znaczenie dla przemysłu włoskiego, zważywszy że blisko 63 proc. wyrobów jest sprzedawanych za granicą (tabela 2.). Srebra korpusowe i luksusowe zastawy stołowe zawsze stanowiły najistotniejszą cześć oferty. Ich wytwórstwem zajmują się we Włoszech małe firmy rodzinne, których potencjał nie pozwala na szybkie zmiany wzornictwa zgodnie z kanonami panującej mody. Tym należy tłumaczyć spadek wielkości sprzedaży włoskich firm na tradycyjnie ważnym dla nich rynku amerykańskim oraz na rynkach południowej Europy. Podobne tendencje występują na rynku wewnętrznym, na którym moda na zakup sreber jako prezentu ślubnego wydaje się przemijać.
 
Głębokość spadku sprzedaży sreber korpusowych jest łagodzona dzięki eksportowi na nowe rynki. Wzrost zainteresowania włoskimi srebrami jest zauważalny na rynku rosyjskim, chińskim, polskim, czeskim i węgierskim. Rynki te najwyraźniej zaakceptowały wyroby o tradycyjnym wzornictwie. Wydaje się, że odzyskanie rynku luksusowych wyrobów ze srebra możliwe będzie jedynie w wyniku opracowania nowoczesnego wzornictwa, dostosowanego do gustów lokalnych rynków – i agresywnej promocji tej nowej oferty. Bez takiego podejścia firmom europejskim trudno będzie odbudować eksport na wymagające rynki, zwłaszcza amerykański. Inne sektory wytwórstwa sztuki użytkowej ze srebra, takie jak ramki do fotografii, lampy, platery, dodatki kaletnicze czy biżuteria artystyczna, zachowały swój udział w rynku i odnotowują stabilne obroty.

Włoskie firmy w opałach
Zmiany na rynku w istotny sposób wpłynęły na kondycję finansową wielu małych wytwórni jubilerskich w Europie, a najdotkliwiej dotknęły rynek włoski. Wiele firm włoskich jest uzależnionych od sytuacji na rynku wewnętrznym, a ten w ostatnich latach ulega szybkim przeobrażeniom. Przykładowo, maleje produkcja drogiej złotej biżuterii, a dominująca do niedawna wśród europejskiej młodzieży moda na wyroby ze złota ustępuje modzie na tanią biżuterię wykonaną ze srebra. Tymczasem europejscy producenci nie potrafili skorzystać na tym wzroście zainteresowania tanią, srebrną biżuterią. W efekcie wzrasta import na rynki europejskie (głównie do Włoch) taniej biżuterii z Azji.
 
Te zmiany odczuli również więksi wytwórcy. Spadła sprzedaż elementów do montażu biżuterii, łańcuszków i narzędzi dla małych firm działających na terenie Włoch. Zwiększył się natomiast, i to znacznie, eksport półproduktów i elementów do montażu biżuterii.

Pozostali europejscy producenci, tacy jak Niemcy, Francja czy Wielka Brytania, zmniejszają produkcję w kraju, przenosząc ją do państw o niższym koszcie pracy. To może tłumaczyć zmniejszający się udział w wytwarzaniu wyrobów ze srebra w poszczególnych krajach, przy jednoczesnym wzroście sprzedaży wyrobów ze srebra na rynkach wewnętrznych. W przypadku rynku angielskiego wzrost ten jest znaczny i wyniósł w 2003 r. w stosunku do 2002 r. 15 proc.
 
Na rynku europejskim zaznacza się specjalizacja poszczególnych państw w rynku srebra. Interesująca nas szczególnie Polska jest głównym dostawcą srebra z produkcji górniczej. Na ogólną ilość 1826 ton srebra pozyskanego w 2003 r. w Europie, Polska dostarczyła 1377 ton. Firmy niemieckie zdominowały rynek odzysku srebra z odpadów przemysłowych – w 2003 r. odzyskano w tym kraju blisko 600 ton srebra. Producenci francuscy nadają ton w produkcji dodatków dla przemysłu tekstylnego.
 
Polska, największy dostawca srebra w Europie (1377 ton), przetwarza tylko 91 ton. A przecież mamy tanią siłę roboczą, duży rynek wewnętrzny, wielowiekową tradycję złotniczą, markowe firmy i dostęp do rynku europejskiego. Najwyraźniej nie wykorzystujemy swojej szansy na stanie się liczącym graczem, także na rynku wyrobów ze srebra.

[ drukuj ]


Źródło wiadomości:




Wydawca    Redakcja    Prenumerata    Reklama    Pomoc    Polityka prywatności    
Wszelkie prawa zastrzeżone.