Czechy i Słowacja  
| Cechy probiercze - CZECHY |
Cechy probiercze - SŁOWACJA |
 |
|
Czesi uznają cechy probiercze następujących państw: Polski, Węgier, Litwy, Łotwy, Słowacji, Wielkiej Brytanii, Republiki Cypru, Irlandii, Portugalii
i Holandii pod warunkiem, że wprowadzane
do obrotu na ich rynku wyroby mają próbę zgodną
z obowiązującymi w Republice Czeskiej próbami
dla poszczególnych metali szlachetnych, tzn.
dla wyrobów ze złota: 0,999; 0,986; 0,900; 0,750; 0,585,
dla wyrobów ze srebra: 0,999; 0,959; 0,925; 0,900; 0,835; 0,800,
dla wyrobów z platyny: 0,999; 0,950; 0,900; 0,850; 0,800 i spełniają warunki w z obowiązku badania i cechowania, a mianowicie: zakresie wymaganych progów masy dla wyrobów zwolnionych
0,5 grama dla złota i platyny i 3 gramy dla srebra
z zastrzeżeniem, że próby tych wyrobów muszą być zgodne z obowiązującymi w Czechach.
Słowacy uznają cechy probiercze wszystkich państw UE z podobnymi założeniami jak Czesi, gdyż na Słowacji obowiązują takie same próby i takie same progi masy dla wyrobów zwolnionych z obowiązku badania i cechowania jak w Czechach.
| Cechy probiercze - POLSKA |
 |
Polska 
W Polsce uznajemy cechy probiercze wszystkich państw UE pod warunkiem,
że umieszczone zostały przez niezależny organ, w sposób czytelny i zrozumiały
dla konsumenta. Obowiązujące w Polsce próby to: dla wyrobów ze stopów złota: 0,960; 0,750; 0,585; 0,500; 0,375; 0,333, dla wyrobów ze stopów srebra: 0,925; 0,875; 0,830; 0,800, dla wyrobów ze stopów platyny 0,950, a dla wyrobów
ze stopów palladu 0,850 i 0,500 (jedynie w RP obowiązuje próba dla stopów palladu; w pozostałych krajach GV 4 nie ma ich w tabeli cech),
przy obowiązujących progach masy dla wyrobów zwolnionych z obowiązku badania i cechowania, a mianowicie dla złota, platyny i palladu 1 gram, a dla srebra 5 gramów.
Polska zasygnalizowała również, że niezależnie od oficjalnych stanowisk naszych kolegów, wielu wytwórców ma kłopoty z wprowadzaniem do obrotu wyrobów polskiej produkcji, z polskimi cechami probierczymi na rynki krajów UE.
Powodem jest brak informacji dla branży złotniczej w tych krajach, jak również chęć uszczelnienia niektórych państw przed konkurencją z uwagi na interesujące wzornictwo i niższą cenę wyrobu oraz zmniejszenie pracy dla tamtejszych urzędów probierczych – przykładem stwarzania barier dla polskich eksporterów jest Litwa (informacje o wymaganiach litewskich urzędów probierczych dla polskich wytwórców są wywieszone w poczekalniach obwodowych urzędów probierczych (publikujemy je na stronie 23).
Wymagania dla polskich wytwórców i firm handlowych starających się o rejestrację znaku imiennego w UP na terenie Republiki Litewskiej
Aby zarejestrować znak imienny polskiej firmy rozpoczynającej działalność na terenie Republiki Litewskiej, należy przesłać do Litewskiego Urzędu Probierczego następujące dokumenty:
1. Podanie o rejestrację znaku imiennego (z podaniem nazwiska osoby odpowiedzialnej za kontakty oraz danych
teleadresowych firmy – telefon, faks, e-mail, strona www);
2. Kserokopia dokumentu zezwalającego na prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce ze stwierdzeniem
zgodności z oryginałem (podpis i pieczęć Okręgowego Urzędu Probierczego w Krakowie lub Warszawie);
3. Kserokopia polskiego potwierdzenia zgłoszenia znaku do ewidencji ze stwierdzeniem zgodności z oryginałem (podpis
i pieczęć Okręgowego Urzędu Probierczego w Krakowie lub Warszawie);
4. Wyraźny rysunek znaku imiennego na kartce formatu A4 o wymiarach co najmniej 5 cm x 5 cm oraz 5 (pięć) oddzielnych
metalowych blaszek z odbitkami znaku imiennego. Na każdej blaszce należy umieścić 3 wyraźne odbitki znaku
imiennego, a na odwrocie nazwę firmy;
5. Opłatę rejestracyjną 200 LTL + 18% (razem 236.00 LTL) należy wpłacić na konto:
AB „HANSABANKAS” nr konta LT15 7300 0100 0221 7788
„LIETUVOS PRABAVIMO RUMAI” (Litewski Urząd Probierczy)
lub AB Siauliu bankas, nr konta a/s LT227181900000345017
„LIETUVOS PRABAVIMO RUMAI” (Litewski Urząd Probierczy)
UWAGA! Oprócz wymaganych dokumentów w języku polskim należy przesłać ich tłumaczenia na język litewski potwierdzone podpisem i pieczęcią biura tłumaczeń.
Adres Urzędu Probierczego w Druskiennikach:
M. K. Ciurlionio str. 65, Druskininkai
Godziny otwarcia:
od poniedziałku do czwartku 8.00-12.00, 12.45-17.00; w piątki 8.00-12.00, 12.45-15.45
Szczegółowe informacje można znaleźć w internecie: http://www.lpr.lt, e-mail: centras@lpr.lt
Istnieje możliwość przetłumaczenia polskich dokumentów na język litewski w siedzibie Urzędu Probierczego
M. K. Ciurlionio str. 65, Druskininkai – biuro tłumaczeń Aiste: aistei.vib@gmail.com, tel. 8-670 04227
Informacje teleadresowe o urzędach probierczych państw GV4
CZECHY Urząd Probierczy w Pradze *; Kozi 4, CZ-110 00, Praha 1, tel.
+420 225982201, fax +420 222315836,
www.puncovniurad.cz, info@puncovniurad.cz
SŁOWACJA Urząd Probierczy w Bratysławie **, Medena 10, 81 456, Bratislava
tel. +421-2-52920200, fax +421-2-52635272
www.puncurad.gov.sk, pusr@puncurad.gov.sk
WĘGRY Urząd Probierczy w Budapeszcie ***, Blathy Otto u. 3, HU-1089, Budapest VIII
tel. +36 1 333 0147, fax +36 1 210 2171
www.nemesfemvizsgalo.hu, nehiti@nemesfemvizsgalo.hu
POLSKA Okręgowy Urząd Probierczy w Krakowie ****, ul. Rakowicka 3, 31-511, Kraków
tel. (48 12) 421 76 39, fax (48 12) 422 65 71
oup.krakow@gum.gov.pl, dyrektor.oup.krakow@gum.gov.pl
www.gum.gov.pl/probiernictwo/, oup.warszawa@gum.gov.pl
dyrektor.oup.warszawa@gum.gov.pl
Okręgowy Urząd Probierczy w Warszawie ****, ul. Elektoralna 2
00-139 Warszawa (48 22) 620 33 94, (48 22) 581 91 43
* W Czechach o terminie odbioru badanych pozycji decyduje urząd probierczy. Realizacja zleceń trwa od kilku
do kilkunastu dni;
** Na Słowacji, przy tak małej liczbie zgłaszanych do badania i cechowania wyrobów, realizacja zleceń trwa nie dłużej
niż 2 dni, chyba, że pozycja wymaga zastosowania dodatkowych metod badawczych lub powtórzenia analiz;
*** Na Węgrzech ustalony czas odbioru zgłoszonych pozycji trwa do 7 dni. Węgrzy pobierają opłatę ekspresową
od klientów, którzy chcą odebrać swoje wyroby w tym samym dniu, poprzez zwiększenie opłaty za ocechowanie
każdej zgłoszonej sztuki wyrobu;
**** W Polsce odbiór wyrobów jest uzależniony od liczby zgłoszonych w danym dniu wyrobów. Presja wytwórców sprawia,
że pozycje są wydawane w tym samym dniu, najpóźniej w dniu następnym. Wyjątek stanowią obwody najbardziej
obciążone w skali kraju, tj. Poznań i Gdańsk, gdzie terminy są kilkudniowe.
Węgry 
Węgrzy honorują czeskie cechy probiercze w odniesieniu
|
Cechy probiercze - WĘGRY
|
 |
do obowiązujących w węgierskim prawie probierczym prób
dla wyrobów ze złota: 0,916; 0,750; 0,585; 0,375,
dla wyrobów ze srebra: 0,925; 0,900; 0,835; 0,800,
a dla wyrobów z platyny: 0,950 i progów masy,
a mianowicie dla złota i platyny: 1 gram i dla srebra 2 gramy.
Natomiast w sprawie uznawania cech słowackich i polskich mają ukazać się stosowne rezolucje węgierskiego ministerstwa ekonomii i transportu, obowiązujące 15 dni
od ich zamieszczenia w odpowiedniku naszego „Dziennika Ustaw”. Węgrzy opóźniali przesłanie ořcjalnego stanowiska
o uznawaniu polskich i słowackich cech probierczych, argumentując to przedłużeniem działań w ministerstwie przemysłu. W lipcu br. prezes Głównego Urzędu Miar, pan Włodzimierz Sanocki otrzymał z Urzędu Probierczego
w Budapeszcie informację o pozytywnym zakończeniu prac proceduralnych. Projekt rezolucji został przekazany stronie polskiej, celem naniesienia ewentualnych poprawek.
Po ogłoszeniu rezolucji wyroby z polskimi cechami probierczymi będą mogły być wprowadzane do obrotu na rynku węgierskim przez węgierskiego dystrybutora lub bez lokalnego pośrednictwa, pod warunkiem, że polski wytwórca zarejestruje się w tamtejszym urzędzie probierczym i wpłaci stosowną opłatę.
Wspólne problemy państw GV4 związane z honorowaniem cech probierczych
- problemy identyřkacji cech probierczych państw UE w urzędach probierczych, jeżeli istnieje podejrzenie odnośnie ich autentyczności (problemu tego nie ma w tych krajach GV 4, pomiędzy którymi zawarte są porozumienia i istnieje możliwość konsultacji w tym zakresie),
- brak ořcjalnych stanowisk wielu państw w zakresie wzajemnego uznawania, pomimo deklaracji zarówno na posiedzeniach Konwencji jak i Asocjacji AEAO. Dlatego też delegacja polska poinformowała, że tak jak w przypadku krajów GV 4, prezes Głównego Urzędu Miar wystosował ořcjalne wystąpienia do państwowych organów odpowiedzialnych za obrót wyrobami z metali szlachetnych w pozostałych krajach członkowskich UE, z prośbą o przesłanie wiążących stanowisk w tym zakresie.
Analiza przepisów polskiego prawa probierczego oraz podjęcie oficjalnej uchwały o uznawaniu polskich cech probierczych na terenie Węgier
Oficjalne stanowisko
W lipcu br. prezes Głównego Urzędu Miar, Pan Włodzimierz Sanocki otrzymał z Urzędu Probierczego w Budapeszcie informację o pozytywnym zakończeniu prac proceduralnych, związanych z analizą przepisów polskiego prawa probierczego oraz o podjęciu ořcjalnej uchwały o uznawaniu polskich cech probierczych na terenie Węgier.
Wielu polskich producentów wyrobów z metali szlachetnych, głównie biżuterii srebrnej z bursztynem, oczekiwało
na tę decyzję, bowiem liczba tego rodzaju przedmiotów eksportowanych na Węgry stale wzrasta. Uchwała została opublikowana w dzienniku urzędowym ministra gospodarki Republiki Węgier z 29 czerwca 2005 r. Po przetłumaczeniu
na język polski zostanie przesłana do krajowych organizacji i stowarzyszeń zrzeszających polskich złotników.
Zgodnie z tą uchwałą na rynku węgierskim za ekwiwalentne zostały uznane następujące polskie cechy probiercze:
- dla wyrobów złotych próby 0,750, 0,585 i 0,375
- dla wyrobów srebrnych próby 0,925 i 0,800
- dla wyrobów platynowych próby 0,950
Cechy te będą honorowane w obrocie na terenie Węgier na równi z cechami węgierskimi. Cechy dla pozostałych prób wyrobów złotych i srebrnych nie będą uznawane ze względu na ich niezgodność z lokalnym systemem prawnym. Węgierskie prawo nie przewiduje również prób dla wyrobów palladowych.
W przepisach węgierskich ustalono inne niż w Polsce progi masy dla wyrobów zwolnionych z obowiązkowego badania i cechowania: dla wyrobów złotych próg taki wynosi 1 gram, dla wyrobów srebrnych 2 gramy. Wszystkie wyroby platynowe, niezależnie od masy, podlegają obowiązkowi cechowania. Na wszystkich wyrobach z metali szlachetnych, oprócz cech probierczych, muszą być umieszczone znaki imienne polskiego producenta. Zwolnione z obowiązku cechowania wyroby złote i srebrne o masach niższych niż przewidziany próg muszą być ponadto oznaczone liczbową informacją o próbie (np. 585, 925).
Wprowadzanie wyrobów z metali szlachetnych do obrotu na rynku węgierskim wymaga pośrednictwa węgierskiego importera. Wzajemne uznawanie cech probierczych tworzy nową płaszczyznę współpracy pomiędzy polskimi i węgierskimi urzędami probierczymi, polegającą między innymi na systematycznej wymianie wiedzy prawnej i technicznej oraz informacji o podrabianiu cech probierczych i sposobach identyřkowania cech fałszywych. Miejmy nadzieję, że wyroby polskiej produkcji będą się cieszyć zainteresowaniem na rynku węgierskim, a obrót nimi nie będzie przysparzał kłopotów inspektorom z Urzędu Probierczego w Budapeszcie.
Szczegółowe informacje o przepisach prawa probierczego obowiązujących na Węgrzech można znaleźć na stronie internetowej Urzędu Probierczego w Budapeszcie: www.nemesfemvizsgalo.hu
Proces ratyfikacji Konwencji przez Polskę
Ustawa z 11 marca 2005r. o ratyfikacji Konwencji o kontroli i cechowaniu wyrobów z metali szlachetnych, sporządzonej
w Wiedniu 15 listopada 1972 roku (DzU nr 78 z 6 maja 2005 roku) zawiera zgodę na ratyfikację Konwencji przez prezydenta RP. Ustawa ta weszła w życie 21 maja 2005 roku, co oznacza, że można przystąpić do ratyfikacji. 19 lipca br prezydent RP dokonał ratyfikacji. Teraz wszystko w rękach Ministerstwa Spraw Zagranicznych, które przekaże dokumenty ratyfikacyjne do depozytariusza Konwencji – Szwecji. Członkostwo Polski w Konwencji nastąpi w terminie trzech miesięcy od daty zdeponowania dokumentu ratyfikacyjnego. Od tego momentu polskie urzędy probiercze będą umieszczać cechy konwencyjne na krajowych wyrobach przeznaczonych na eksport. Tak ocechowane wyroby będą mogły bezpośrednio trafiać do obrotu w krajach członkowskich Konwencji: Austrii, Czechach, Danii, Finlandii, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Litwy, Łotwy, Norwegii, Portugalii, Szwecji, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii (szczegółowy tekst na ten temat autorstwa Marii Magdaleny Ulaczyk, dyrektor Okręgowego Urzędu Probierczego w Warszawie, ukaże się w PJ nr 5/2005).
|
