 Jeszcze w XIV wieku w Europie znano tylko diamenty naturalne. Pierwszy diament uszlachetniony ręką człowieka powstał podobno w Burgundii około 1400 roku. Początkowo diamenty obrabiano pilnikiem do drewna lub miedzi. Szlifowano powierzchnie kryształu tak długo, aż stawały się równomiernie wypukłe. Po wielodniowych zmaganiach człowieka z diamentem powstawał z niego iskrzący się brylant. Dokonywało się magiczne przeobrażenie bladego kamienia w klejnot migoczący barwą świateł. Szlifowanie diamentów jest zarazem techniką i sztuką pozwalającą wydobyć z nich piękno. Tajemnica i magia diamentu polega na dwóch kuszących jego cechach: pięknie i stałej wartości. Dzięki tym cechom należy do najbardziej znanych, podziwianych i pożądanych kamieni. Diamenty są symbolami świetności i dostojeństwa. Zdobią korony i przedmioty sakralne. Od wieków ludzie cenili diamenty nie tylko jako wspaniałe klejnoty, ale również jako niezawodne dobro materialne. Zawsze były kwintesencją piękna i bogactwa.
Diament jest najbardziej znanym kamieniem szlachetnym i najdokładniej zbadanym minerałem. To jedyny kamień szlachetny zbudowany tylko z jednego pierwiastka, czterowartościowego węgla (C). Od zwykłego grafitu i węgla różni się tylko nadzwyczaj zwartym, regularnym układem przestrzennym atomów węgla.
|
Diament uznawany jest za króla minerałów. Najwspanialszy wśród kamieni szlachetnych, bywa nazywany lodową łzą. Piękno diamentów wiąże się nie tylko z ich przezroczystością i czystością, ale przede wszystkim z promieniującym blaskiem.