Działając w imieniu Stowarzyszenia Rzeczoznawców Jubilerskich w Warszawie, załączając pełnomocnictwo, wnosimy w trybie przepisu art. 31 pkt 1 prawa prasowego o opublikowanie poniższego sprostowania odnoszącego się do nieprawdziwych wiadomości zamieszczonych Periodyku Rynek Jubilerski.pl nr 2 Jesień 2007, oraz w portalu internetowym o tej samej nazwie, w artykule Pana Tomasza Sobczaka pt. Nielegalne szkolenia gemmologiczne. Autor publikacji podobnie jak w nr 1 Periodyku stawia tezę, że „szkolenia gemmologiczne w Polsce prowadzone przez stowarzyszenia, organizacje, ośrodki i szkoły gemmologiczne po 3 lutym 2006 roku, które nie posiadają akredytacji władz oświatowych były i są nielegalne, a wydane certyfikaty, dyplomy i zaświadczenia były i są nielegalne, i jako takie nie mają mocy obowiązującej” Ponadto autor publikacji twierdzi, że w dniu 3 lutego 2006 roku Minister Edukacji i Nauki określił zasady i warunki prowadzenia dokształcających kursów zawodowych i z regulacji tam zawartych, a w szczególności z § 9 tego rozporządzenia, wynika, że „ ... ci, którzy prowadzą kursy zawodowe nie posiadając akredytacji naruszają przepisy... (ustawy o systemie oświaty – przypis własny) ... Ministerstwo ostrzega przed grożącymi konsekwencjami wynikającego z prawa oświatowego i zapowiada stanowczą i systematyczną walkę z tym zjawiskiem.” dalej autor, nie w mniej groźnym stylu stwierdza, że „ ... wszystkie szkolenia gemmologiczne w Polsce prowadzone przez stowarzyszenia, organizacje, ośrodki i szkoły gemmologiczne po 3 lutym 2006 roku, które nie posiadają akredytacji władz oświatowych były i są nielegalne, a wydanecertyfikaty, dyplomy i zaświadczenia były i są nielegalne, i jako takie nie mają mocy obowiązującej”. Konkluzja autora jest nieprawdziwa i zmierza do zdyskredytowania organizacji, w tym Stowarzyszenia Rzeczoznawców Jubilerskich w Warszawie, prowadzących szkolenia poza systemem oświaty. Autor nieprawidłowo interpretuje przepisy ustawy z dnia 7 września 1991 roku o systemie oświaty(j.t. Dz. U. z 2004 roku nr 109, póz. 1161). Z przepisów tej ustawy , a w szczególności z przepisu art. 83 a jednoznacznie wynika, że działalność oświatowa może być prowadzona w dwu systemach: uregulowanym w ustawie o systemie oświaty- art. 83a ust. 1 ustawy to jest prowadzenie szkół, placówek lub zespołów o których mowa w art. 90a ust. 1 -wówczas działalność ta nie jest działalnością gospodarczą uregulowanych w ustawie z 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej ( Dz. U. nr 173, póz. 1807) - art. 83a ust. 2, to jest działalność oświatowa nieobejmująca prowadzenia szkoły, placówki lub zespołu o których mowa w art. 90a ust. 1 -wówczas działalność ta jest działalnością gospodarczą Przedmiotem naszego zainteresowania jest kształcenie ustawiczne - tzw szkolenia prowadzone w ramach działalności gospodarczej. Przepis art. 68a ust. 3 ustawy o systemie oświaty wyraźnie stwierdza, że ustawa ta nie dotyczy kształcenia ustawicznego realizowanego na podstawie art. 83a ust. 2. Jeżeli wiec cała ustawa o systemie oświaty nie ma zastosowania do szkoleń prowadzonych przez stowarzyszenia i inne organizacje w ramach działalności gospodarczej, to tym bardziej nie mają do tych organizacji zastosowania przepisy wykonawcze do tej ustawy. Już z tych względów należy stwierdzić, że wnioski autora publikacji są nieprawdziwe. Dodatkowo należy wskazać na treść, powoływanego przez autora publikacji, art. 68b ustawy o systemie oświaty. Z przepisutego wynika, że zarówno jednostki oświatowe prowadzące kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych w systemie poddanym ustawie o systemie oświaty (art. 68b ust. 1 ustawy) jak i jednostki prowadzące działalność oświatową na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej (art. 83aust. 2 ustawyw związku z art. 68bust 8ustawy) mogą, a nie muszą uzyskać akredytacji. Akredytacja w rozumieniu przepisu art. 68b ust 1 jest jedynie potwierdzeniem, o które mogą lecz nie muszą występować podmioty prowadzące kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych, iż szkolenia te spełniają wymogi określone w wydanych w tej sprawie rozporządzeniach, jak również akredytacja jest zapewnieniem wysokiej jakości prowadzonego kształcenia. Tak wiec należy stwierdzić, że publikacja Pana Tomasza Sobczaka zawiera stwierdzenia nieprawdziwe i nieścisłe mogące narazić reprezentowane przez nas Stowarzyszenie na szkodę i utratę dobrego imienia.