O niektórych konsekwencjach poprawiania szmaragdów
Włodzimierz Łapot
|
Źródło wiadomości:
Traktowanie szmaragdów nie jest niczym nowym, jego historia sięga bowiem blisko 2500 lat. Zagadnienie stało się problemem dopiero kilkanaście lat temu, gdy coraz powszechniejsze stało się stosowanie nowych materiałów i sposobów dla wypełniania pęknięć i pustek. Ich zastosowanie oznaczało często wprowadzenie niechcianych zmian do traktowanego kamienia.
|
Instrumentalne i niekonwencjonalne metody badania kamieni szlachetnych. Cz. 1. Metody instrumentalne
Tomasz Sobczak, Nikodem Sobczak
|
Źródło wiadomości:
Rozpoznawanie naśladownictw cennych kamieni szlachetnych jest dla wielu jubilerów nie lada problemem. Zwłaszcza obecnie, gdy naśladownictwa stały się coraz wymyślniejsze i doskonalsze i jest ich coraz więcej, a ich rozpoznawanie trudniejsze. Szczególnie trudna jest identyfikacja kamieni oprawionych, do badania których nie zawsze można stosować metody klasyczne, określające ich podstawowe właściwości fizyczne.
|
Wpływ znamion zewnętrznych na stopień czystości diamentów jubilerskich (uwagi praktyczne)
Edward Rakowicz, Tomasz Sobczak
|
Źródło wiadomości:
Wśród profesjonalistów zajmujących się oceną cech jakościowych diamentów jubilerskich znany jest fakt, że przez wiele lat do oceny stopnia czystości brylantów brak było jednoznacznych ustaleń międzynarodowych. W krajach europejskich uwzględniano na przykład tylko znamiona wewnętrzne, podczas gdy znamiona zewnętrzne traktowano jako elementy oceny jakości szlifu.
|
Instrumentalne i niekonwencjonalne metody badania kamieni szlachetnych. Cz. 2. Imersyjna metoda konturowa
Tomasz Sobczak, Nikodem Sobczak
|
Źródło wiadomości:
Wśród grupy metod przystosowanych do badania diamentów i ich imitacji na szczególną uwagę zasługuje imersyjna metoda konturowa. Wykorzystuje się tu różnice pomiędzy współczynnikami załamania światła kamieni i cieczy, której współczynnik załamania jest znany.
|
Kryteria oceny pereł
Włodzimierz Łapot
|
Źródło wiadomości:
Przy ocenie pereł naturalnych i hodowanych bierze się pod uwagę zarówno kryteria ilościowe (obiektywne), jak i jakościowe (subiektywne). Najczęściej uwzględniane kryteria ilościowe to: wielkość perły (średnica, masa), kształt (forma, symetria), grubość i budowa korteksu (powłoki w perłach hodowanych), wielkość i charakter jądra (w perłach hodowanych), wzajemne relacje powłoki i jądra, gęstość względna perły, jej skład chemiczny oraz twardość. Do najczęściej uwzględnianych kryteriów jakościowych należą: barwa podstawowa i barwy dodatkowe (overton, orient), połysk oraz stan i charakterystyka powierzchni perły cechy powierzchni), a także rodzaj i rezultat zastosowanych metod poprawiania.
|
Wszystkich 37, aktualnie od 15 do 20 |