Polski Jubiler

 NUMER ARCHIWALNY


W NUMERZE

Polski Jubiler Nr 3 (17) 2002

RYNEK
¦wiatowy Rynek Diamentów
Raport - Barbara Dembowska
¦wiatowe? Gdañskie? Czy mo¿e Polskie Centrum Bursztynu?
Wies³aw Gier³owski
Pod medialnym patronatem Polskiego Jubilera Amberif zaczyna drug± dekadê
Izabela Wojnowska
Werdykt Jury Konkursu ELEKTRONOS
Wra¿enia jurora
Jacek A. Rochacki
O targach jubilerskich, wspó³pracy z Krajow± Izb± Gospodarcz± Jubilersko-Zegarmistrzowsk± i przysz³o¶ci...
Rozmowa z Andrzejem Januszem, organizatorem targów Warszawski Z³oty Czas
Z³oto odzyskuje swój blask
S³awomir Safarzyñski
Notowania cen surowca bursztynowego. Notowania cen diamentów
FORMY
Lemel XVI
Jacek A. Rochacki
O modzie i projektowaniu bizuterii. Rozmowa z projektantem W³odzimierzem Sulimierskim
Rozmawia³ S³awomir Safarzyñski
Portret twórcy - Marek Huculak
Adam Leja
Zdobi, czy okre¶la
Jola S³oma
Bi¿uteria Danuty Kobielskiej Wystawa w Muzeum w Gliwicach
El¿bieta Dêbowska
Srebrne fascynacje. Wystawa z kolekcji artystycznego srebra wspó³czesnego Muzeum Miedzi w Legnicy
Aneta Sikora-Firszt
Zaczêli Francuzi w Warszawie. Rozwój platernictwa w Polsce
Joanna Paprocka Gajek
BURSZTYN
Bursztynowa kolekcja Lucjana Myrty w Muzeum Historycznym Miasta Gdañska
Wies³aw Gier³owski
Warsztat Nikolausa Turowa w Gdañsku
Wies³aw Gier³owski
Albert Paw³owicz Wanin. Mistrz jubilerskiej dekoracji wnêtrz
Walentyna Bie³kowska
Konkurs dziel bursztynowych w Kaliningradzie
Walentyna Bie³kowska
Nowiny z trójmiejskich pracowni bursztynowych
Izabela Wojnowska
GEMMOLOGIA:
Minera³y Polski - Agat
Wies³aw Heflik, Lucyna Natkaniec-Nowak
Granaty
Wies³aw Heflik, Lucyna Natkaniec-Nowak
Szmaragdy uralskie
Marek £odziñski
Rzeczoznawstwo gemmologiczne w Polsce
Nikodem Sobczak
Wspomnienie
Stanis³aw Zdanowicz - gemmolog, szlifierz, mistrz rzemios³a artystycznego
GALWANOTECHNIKA
Naprawa bi¿uterii srebrnej pokrytej rodem
S³awomir Safarzyñski
RECENZJE
Materia³y z Konferencji "Metale szlachetne"
S³awomir Safarzyñski

Rzeczoznawstwo gemmologiczne w Polsce

     Sprawy rzeczoznawstwa jubilerskiego a rzeczoznawstwa gemmologicznego w szczególno¶ci, s± Polsce od lat przedmiotem licznych narad i niekoñcz±cych siê dyskusji nie tylko w ¶rodowisku gemmologów, ale równie¿ z³otników, jubilerów i innych, wywo³uj±c ró¿nego rodzaju napiêcia nie tylko na tle interpretacyjnym, a sprawa w dalszym ci±gu pozostawa³a i pozostaje nie unormowana. Dzi¶ rzeczoznawstwem mo¿e zajmowaæ siê ka¿dy, kto zechce, bez obawy poniesienia jakichkolwiek konsekwencji prawnych. Równie¿ kwalifikacje osób uprawiaj±cych rzeczoznawstwo gemmologiczne nie s± poddawane ¿adnym ocenom, podobnie jak problem szkolenia i nauczania.
Istniej± trzy warunki progowe dla w³a¶ciwego funkcjonowania rzeczoznawstwa.



     Jest oczywisto¶ci±, ¿e bieg³o¶æ rzeczoznawcy nie jest dana raz na zawsze zw³aszcza, je¶li chodzi o rzeczoznawców-gemmologów, ¿e musi byæ stale doskonalona i co jaki¶ czas podlegaæ procedurom oceniaj±cym. Wiemy, ¿e na rynku jubilerskim w lawinowym tempie pojawiaj± siê coraz to nowe kamienie, zw³aszcza kamienie pochodz±ce z nowych syntez, wiemy te¿, ¿e pojawiaj± siê coraz to nowsze i doskonalsze imitacje i na¶ladownictwa.
     Merytoryczn± bieg³o¶æ rzeczoznawcy okre¶laj± te¿ umiejêtno¶ci manualno-praktyczne i odpowiednie do¶wiadczenie. Przy ekspertyzach kamieni wa¿n± rolê odgrywa czynnik czasu. Rzeczoznawca nie mo¿e wykonywaæ ekspertyzy w czasie zbyt d³ugim (pomijam tu przypadki szczególne), za¶ swoje wnioskowanie z konieczno¶ci musi opieraæ na porównaniu i krytycznej ocenie niewielkiej liczby cech diagnostycznych. To sprawia, ¿e oprócz wiedzy teoretycznej i znajomo¶ci rynku, rzeczoznawca musi mieæ te¿ odpowiednie do¶wiadczenie.
     Wa¿n± funkcjê przy wykonywaniu rzeczoznawstwa odgrywa odpowiednie zaplecze aparaturowe i zestawy wzorców. Wiadomo, ¿e w wiêkszo¶ci przypadków, przy identyfikacji lub ocenie cech jako¶ciowych kamieni, nie wystarcza samo do¶wiadczenie. W wielu przypadkach konieczne staje siê wsparcie tego do¶wiadczenia odpowiednimi ¶rodkami pomiarowymi, tak by czynnik ludzki i ¶rodki techniczne uzupe³nia³y siê wzajemnie.
     Pierwszym krokiem do ustanawiania rzeczoznawców jest odpowiednie szkolenie i nauczanie.

  


     Zdaj± sobie z tego sprawê wszystkie organizacje gemmologiczne w ¶wiecie, dlatego problematyce tej po¶wiêcaj± wiele uwagi.
     Sprawy rzeczoznawstwa kamieni w Polsce pod wzglêdem formalno-prawnym s± nieuporz±dkowane, a szansê na ich szybkie uregulowanie w formie aktu prawnego na szczeblu pañstwowym s± ¿adne.
     Jest w Polsce kilku znakomitych fachowców trudni±cych siê rzeczoznawstwem gemmologicznym, jest w Polsce znaczna liczba osób, które ukoñczy³y kursy gemmologiczne za granic±, i którzy mieni± siê rzeczoznawcami, choæ w ¶wietle cytowanego wy¿ej orzeczenia S±du, takimi nie s±. Nie s± równie¿ rzeczoznawcami w rozumieniu prawa niemieckiego czy francuskiego, bowiem nie spe³nili oni tam podstawowego warunku, jakim jest egzamin kwalifikacyjny niezbêdny do uzyskania tytu³u. Wspominam o tym dlatego, by uczuliæ na ten problem, by wykazaæ, ¿e samo ukoñczenie kursu, nawet w o¶rodku najbardziej renomowanym, nie upowa¿nia jeszcze do u¿ywania tytu³u rzeczoznawca.

wiêcej w aktualnym numerze Polskiego Jubilera

Fatal error: require() [function.require]: Failed opening required '../../config/right.inc' (include_path='.:/usr/multiphp/php5.2/usr/share/php:/home/lib/php5.2:/home/lib/php5.2/pear') in /home/users/pj/public_html/archiwum/jubiler_1_22_2004/index.php on line 44